Ger Huijer

De paardensport kwam pas op mijn pad toen ik begin 30 was. De basis werd gelegd bij FNRS manege De Molenkamp waar ik ook mijn ruiterbewijs wist te behalen. Op enig moment kwam ik terecht bij manege Chardon in Den Hoorn. Daar werd ik enkel en tweespan recreant maar nog veel meer behept met het paardenvirus wat misschien wel een ongelukkige woordspeling is. Maar als vrijwillige vierspan groom een aantal jaren de internationale wedstrijdsport van nabij te hebben meegemaakt is meer dan een fundament gelegd. Met eigen paard en twee Welshjes van Leen Kouwenhoven verhuist naar de Zuid-West Veluwe. Met wonen in het oosten en werken in de randstad kwam het paardrijden op enig moment stil te liggen maar een vaderdagkado veranderde dat. Van een gastles op FNRS manege De Fruithof in Heteren ontstond een nieuwe situatie waarin ik tot voor kort enkele jaren een rijpaard heb geleasd en ondertussen ook voorzitter ben van rijvereniging De Hofruiters. Behalve een groot aantal wedstrijdruiters zijn wij vooral een vereniging met 300 rijdende “manegeruiters”. Deze grotendeels jeugdleden bieden wij rijles op De Fruithof aan die hen paard of pony’s verhuurt. Vanuit deze rol ben ik ook nadrukkelijk met de KNHS in verbinding en sinds 2016 voorzitter van het disciplineforum recreatie. Met dit forum adviseren wij de KNHS over de wens van haar recreatief rijdende leden naar mogelijkheden om in de KNHS regio’s en mendistricten paardensport meer aandacht te geven. Ook het scheppen van voorwaarden om recreatief te kunnen blijven paardrijden is speerpunt van beleid. De website [Buitenrijden.nl], Paarden Welkom en ‘Adopteer je route’ zijn belangrijke elementen in dat streven om aan te sluiten bij wensen van recreatieve ruiters en menners. Vanuit de KNHS ben ik gevraagd de verenigingszetel voor de KNHS in de ledenraad van de FNRS te vervullen. Ik doe dat met veel plezier omdat ik het belang van goede paardensportaccomodaties voor ruiters onderschrijf. Binnen de KNHS zijn een aantal verenigingen met een eigen accommodatie die gebruik kunnen maken van de expertise van de FNRS. Omdat ik optimistisch van aard ben zie ik de ontwikkeling van de paardensport met vertrouwen tegemoet. Echter dat is niet vanzelfsprekend. Welzijn en de omgang met dieren zal in toenemende mate de politiek en maatschappelijke agenda bepalen. Gebruik van de buitenruimte wordt meer en meer ‘ gezoneerd’, anderen zouden zeggen beperkt. Regelgeving maakt van paardensport een bedrijfstak waarin de betaalbaarheid voor de ondernemer en voor de paardenliefhebber onder druk komt te staan. In mijn optiek kan het alleen dan leuk blijven voor alle paardensporters als we ons verenigen. Hoe lastig dit soms ook is, alleen bundeling geeft massa en hier wil ik graag aan meewerken.