Stal ’s-Gravenweg: “Provinciale plannen bedreiging voor ons bedrijf.”
Op vrijdag 15 september won Stal ’s-Gravenweg de verkiezing Hippische Ondernemer van het jaar 2023 voorafgaand aan het grote paarden evenement Horse Event in Vijfhuizen. Rutger en Petra van der Peet zijn het gezicht van de strijd die ook paardenondernemers in het landelijk gebied moeten voeren met betrekking tot stikstof, natuur, water en klimaat, maar zijn daarnaast een inspirator om te blijven bouwen aan hun paardenbedrijf dat voldoet aan tegenwoordige maatschappelijke verwachtingen op het gebied van welzijn voor paard en mens.
In 2010 namen Rutger en Petra van der Peet de pensionstal van Rutgers ouders over. Het stel woont met hun kinderen in een schitterende boerderij, waarvan het oudste gedeelte vijfhonderd jaar oud is. Het is al sinds de achttiende eeuw in de familie.
Wachtlijst van ongeveer vijf jaar
Stal 's Gravenweg ligt op een volstrekt unieke locatie, niet ver van Haarlem, maar aan alle kanten omringd door groen. De duinen zijn hier op zijn breedst, je rijdt zo naar het strand. De stallen en gangpaden zijn smetteloos schoon en wat opvalt is de gemoedelijkheid en de betrokkenheid van de klanten bij het bedrijf. Het is alsof ze trots zijn hun paard hier te mogen stallen. Veelzeggend: het bedrijf heeft een wachtlijst van ongeveer vijf jaar.
De pensionstal biedt groepshuisvesting, de paarden staan zoveel mogelijk buiten, in de groep. Dat kan gemakkelijk, er zijn flinke paddocks en er is heel veel ruimte voor weidegang. De hoeveelheid land bij het bedrijf is, helemaal gezien de locatie, groot. Dat zie je al als je via de lange oprijlaan het terrein oprijdt, met aan weerszijden de grazende paarden. In de verte is het bos, de landen tot aan de bosrand horen allemaal bij het bedrijf.
Petra doet bij Stal 's Gravenweg de administratie, de mailwisselingen en alle organisatorische zaken, Rutger doet alles buiten. En natuurlijk doen ze heel veel samen. Ze zijn trots op hun bedrijf en dat is te zien. Rutger: "Als je wakker wordt en je hoort de vogeltjes fluiten en je komt dan buiten en alles ziet er zo mooi uit. En de paarden lopen lekker in de wei of in de paddock. Dan denk je wel: we hebben het goed voor elkaar. Natuurlijk, het is wel veel en hard werken. Maar dat is niet erg als je het zo mooi vindt om te doen."
Onzekere toekomst
Sinds enkele jaren is er wel iets dat het plezier beïnvloedt. Het voortbestaan van het bedrijf is onzeker door plannen van de provincie om de weilanden te bestemmen als natuurgebied. Gebeurt dat, dan heeft dat nogal wat consequenties voor het bedrijf, waaronder dat er dan, in verband met de stikstofuitstoot, nog maar maximaal veertig paarden gehouden mogen worden in plaats van de circa honderdvijftig nu. Rutger: "Het is vrijwel onmogelijk dan een rendabel bedrijf te hebben. En als je dat wel wilt, dan moeten we de prijzen zo hoog maken dat straks alleen de elite hier nog zijn paard kan stallen. En dat is nou juist wat we niet willen. Hier hebben CEO's hun paard staan, maar ook kapsters." Ook voor de weidegang zou de bestemmingswijziging veel consequenties hebben. Rutger: "We mogen dan nog maar heel beperkt de paarden laten grazen. Eigenlijk alleen op momenten dat we er niet veel aan hebben. Ik heb daar moeite mee. De overheid wil immers juist dat paarden buiten staan en kunnen grazen. Laat ik het zo zeggen: wij weten niet hoe deze puzzel gelegd moet worden en dat is heel vervelend." Ook de pensionklanten hebben last van de onzekerheid. Er wordt veel over gepraat en daarin is men eensgezind: er moet een oplossing komen om ervoor te zorgen dat dit unieke bedrijf kan blijven bestaan in zijn huidige vorm of eentje die daar heel erg op lijkt.
De vraag is groot maar het aanbod daalt
Beide ondernemers verwachten dat er in de toekomst een hippische sector blijft bestaan, maar dat de hoedanigheid van die sector anders zal zijn. Petra: “Met de toenemende aandacht voor dierenwelzijn, natuur en milieu, zal de paardensport en het houden van paarden hoogstwaarschijnlijk veranderen.” Zij ervaren zelf dat de overheid en onwetende burgers het hen regelmatig lastig maakt. Rutger: “Onbegrijpelijk, want de burger (de kiezer) recreëert nog altijd onverminderd ‘naast’ en ‘op’ het paard. We merken het aan de steeds maar groeiende wachtlijst. De vraag naar stalling is onverminderd groot, maar het aanbod aan plekken in onze regio daalt en die daling zet voorlopig door. Steeds meer paardenbedrijven zijn klaar met de grote regeldruk en de onmogelijkheid om te groeien of te veranderen.” Rutger en Petra willen graag hun bedrijf klaar maken voor de toekomst en verder verduurzamen en innoveren. Rutger: “Het gebruik van dierlijke kunstmestvervangers lijkt ons een geweldige oplossing. Een nieuw diervriendelijk duurzaam complex bouwen met verschillende robots is een wens. Wij zijn ook bezig met het planten van natuurlijke schaduwplekken in het weiland. Echter, de overheid geeft nu geen enkele vergunning, ook niet voor andere activiteiten. Hopelijk gaat de overheid een keer inzien dat de behoefte van veel van haar kiezers anders is dan zij voor ogen hebben.”