Manege Lelystad/Flevo Padel: “De padelbaan zorgt voor omzet en gezelligheid”
Het is gezellig druk als we op een herfstige maandagochtend Manege Lelystad bezoeken. Het stalpersoneel is druk en in de rijbaan en de springweide wordt gereden en lesgegeven. Vier mannen in sportkleding en met een racket-tas over hun schouder stappen het bedrijf binnen: zij komen voor de nieuwste tak van het bedrijf, de padelbaan.
Eerst een stukje achtergrond: de sport padel (spreek uit als pá-del) het best te omschrijven als een mix tussen squash en tennis. Het is één van de snelst groeiende sporten ter wereld. Ook in Nederland, waar sinds de introductie in 2006 steeds meer mensen de sport ontdekken. Padel wordt twee tegen twee gespeeld op een baan van 20 x 10 meter met vier glazen wanden. Het schijnt makkelijker te leren te zijn dan tennis en heeft in principe niéts met paarden te maken. Behalve in Lelystad, want daar lieten Karst en Vincent van der Laan een van de binnenrijbanen om tot overdekte padelbaan…
Succesvol manegebedrijf
Manege Lelystad bestaat sinds 1982 en is opgericht door de ouders van Karst en Vincent van der Laan. In 2008 namen de broers het bedrijf over. Het bedrijf groeide door tot een succesvolle manege met op het hoogtepunt een kleine 500 manegeruiters en 50 pensionklanten. Maar in oktober 2019 sloeg het noodlot toe: een slepende rhinobesmetting zorgde ervoor dat het bedrijf maandenlang op slot moest.
Crisis in Lelystad
Karst: “Het was een bizarre periode: we hadden in de twee binnenrijbanen noodboxen gemaakt zodat we de gezonde, de verdachte en de zieke paarden van elkaar konden scheiden. De paarden hielden we drie meter uit elkaar om te voorkomen dat de dragers gezonde dieren zouden besmetten. We zijn echt dag en nacht in touw geweest in beschermende pakken. Continu temperaturen, ontsmetten, schoonmaken, wassen. Helaas zijn er vijf pensionpaarden overleden aan rhino. Een lichtpuntje in die periode was de steun die we kregen: van een inzamelingsactie van onze rijvereniging tot donaties uit het hele land. Daar waren we heel blij mee.” Vlak voor kerst 2019 kreeg het bedrijf goed nieuws: ze waren rhinovrij en konden weer open. Maar in maart 2020 kregen ze een nieuwe klap te verduren. Door de coronacrisis moest het bedrijf opnieuw dicht.
Weer een gezond bedrijf
De financiële gevolgen van beide crisissen waren enorm. De kosten liepen hoog op en er waren minder inkomsten. “Tijdens de rhinoperiode hadden we hoge kosten en veel minder inkomen. En de tegemoetkomingen van de overheid tijdens de coronacrisis waren gebaseerd op het jaar daarvoor. De manege is gelukkig gezond. Maar de marges in de paardenwereld zijn zo miniem, dat je niet snel weer een gezonde buffer opbouwt. En bovendien hebben we nu weer te maken met de volgende crisis, de stijgende prijzen,” vertelt Karst. “Om het bedrijf gezond te houden, hebben we daarom vorig jaar december een van de rijbanen om laten bouwen tot padelbaan: daarin zijn de marges ruimer, zodat we kunnen blijven investeren in de toekomst.”
Stofzuigen en ramen lappen
Het begon op een vrijdagmiddagborrel met een bevriende ondernemer. Hij bouwt padelbanen en was op zoek naar een plek voor een indoor padelbaan. Karst: “Of dat niet bij ons kon, vroeg hij tijdens de borrel. Hij rekende het voor: een padelbaan levert zo’n 30 euro per uur op en qua onderhoud hoef je er niet meer aan te doen dan het kunstgras stofzuigen en de ramen lappen. Een stuk onderhoudsvriendelijker dan paarden. Ik beloofde erover na te denken. De volgende ochtend heb ik de familie bij elkaar geroepen en de plannen verteld. Ze waren het eigenlijk meteen met me eens dat het een goed idee was.”
Het voordeel van de twijfel
Karst: “Belangrijk nieuws vertellen we onze klanten altijd persoonlijk. Tijdens een pensionvergadering hebben we daarom onze plannen uitgelegd aan de pensionklanten en al hun vragen beantwoord. Niet iedereen was direct enthousiast. Zo waren mensen niet blij dat de rijbaan die aan de kantine grenst opgegeven zou worden. Ze waren bang voor het geluid dat het met zich mee zou brengen, vroegen zich af wat voor mensen het aan zou trekken en of er nog wel genoeg ruimte zou zijn om paarden te kunnen rijden of los te gooien. De meeste vragen hebben we kunnen beantwoorden en de meeste mensen gaven de padelbaan het voordeel van de twijfel. Er waren ook een paar opzeggingen, maar met de meeste klanten hebben we goed contact kunnen houden. Gelukkig!”
Van rijbaan naar padelbaan
Binnen drie maanden na het besluit was de binnenrijbaan omgebouwd tot drie padelbanen. De zandbodem eruit, een betonvloer erin, de bakrand eruit en de achterwand extra geïsoleerd tegen het geluid in de rijbaan erachter. Flevo Padel was een feit. Karst: “Ondertussen heb ik een website laten bouwen, hebben we de lokale media benaderd en geadverteerd via social media.” Steeds meer mensen weten de drie padelbanen te vinden. “De zomer was eigenlijk een beetje te mooi voor overdekt padellen, maar nu het weer slechter wordt, merken we dat het drukker wordt. We gaan zien wat de winter brengt.”
Positieve toevoeging
De eigenaren zijn positief over de toevoeging aan het bedrijf. “De padelbaan zorgt voor omzet en gezelligheid. Het trekt veel leuke jonge mensen, sportieve twintigers. De horeca-omzet is gestegen: mensen blijven ’s avonds hangen na het sporten. En dat zorgt er ook weer voor dat onze pension- en lesklanten makkelijker blijven plakken.” Met goede afspraken over de rijbanen kan er ook eigenlijk altijd gereden worden door de pensionklanten: de manege heeft nog een binnenrijbaan, een overdekte buitenbaan en een grote springtuin. Die springtuin wordt ook als grote paddock gebruikt, zodat alle paarden nog net zoveel beweging krijgen als voor de padelbaan.
Verder kijken dan paardensport
Karst: “Voor ons is het een goede beslissing geweest. De paardensport is mooi, maar de marges zijn klein en we leven in rare, onzekere tijden. Daarom zou ik andere ondernemers ook aanraden om verder te kijken dan de paardensport.” Niet in de laatste plaats omdat padel óók heel erg leuk is, vertelt Karst. Inmiddels slaat de hele familie regelmatig een balletje op hun eigen baan.