Manege de Burght: “Door alle technieken houden we zelfs nog tijd voor onszelf over.”
Heddy den Hartog en Laila van der Craats runnen samen Manege de Burght in Barneveld, waar 60 paarden gehuisvest staan in een vrijloop stal. Waarschijnlijk vraag je je direct af hoe ze zoveel paarden kunnen verzorgen met zo weinig personen. Dit maken zij haalbaar door gebruik te maken van nieuwe technieken die veel werk uit handen nemen, namelijk een voer- en mestrobot. Heddy en Laila vertellen hoe hun groepshuisvesting in combinatie met de manege en alle technieken veilig werkbaar wordt gemaakt.
Sinds de jaren ‘70 heeft Heddy al ervaring met paarden houden in groepshuisvesting. “Net als mensen zijn paarden leuker in de omgang wanneer ze lekker in hun vel zitten. In onze vrijloop stal kunnen de paarden, net als in de natuur, in kuddeverband vrij rondlopen.”
Manege en ponykampen
Manege de Burght verzorgt paard- en ponyrijlessen voor volwassenen en kinderen. Van mei tot herfst zijn er doorlopend ponykampen in de schoolvakanties. In de zomer kan het weleens voorkomen dat er acht a negen weken achter elkaar ponykampen worden georganiseerd. “Het is druk, maar super leuk om te doen. Zondagmiddag komen de kinderen aan en zaterdagmorgen gaan ze weer naar huis. We begeleiden de kinderen op de manege en tijdens ponykampen om de paarden uit de loopstal te pakken en bij het verzorgen. Vooral met de technologie en voor de veiligheid is het belangrijk dat de kinderen en ouders goed geïnformeerd worden. Op een gegeven moment merk je ook dat de ervaren kinderen, de onervaren kinderen gaan helpen. In principe leren de kinderen alles zelf te doen. Als het goed is, komen ze hier ook om alles over paarden te leren. Wij vinden het belangrijk dat de kinderen alles leuk vinden, van het poetsen tot het opzadelen tot aan het rijden.”
Mestrobot
De techniek die onder andere werk uit handen neemt bij Heddy en Laila is de mestrobot in de vrijloopstal. Het binnen gedeelte bestaat uit een deel bedekt met stro om op te liggen en de andere helft is van beton. Op het betonnen gedeelte rijdt er een mestrobot rond, die alle mest opruimt. Heddy vertelt dat het concept uit de melkveehouderij komt. “De mestrobot is best een investering geweest, maar heeft relatief weinig onderhoud nodig. De leverancier hoeft de robot maar één keer per jaar een onderhoudsbeurt te geven. Je hoeft hier dus geen personeel voor in te zetten.
Normaal gesproken deden we het in de ochtend en avond met de trekker. Er werd altijd gezegd dat dit concept niet geschikt is voor paarden, die zijn er bang voor. De paarden kijken er nauwelijks naar om. Soms trappen ze er spelenderwijs zelfs een keer met een hoef tegenaan. Tuurlijk moeten nieuwe paarden even wennen, maar zolang het nieuwe paard ziet dat de rest er ook niet op reageert vinden ze het al snel goed.”
Voerrobot
Naast de mestrobot heeft Manege de Burght ook een voerrobot. Ook dit concept komt uit de melkveehouderij. Door het binnen gedeelte van de vrijloopstal loopt een lange betonnen voerbak met daarboven een rails. “De voerrobot gaat om de drie uur ‘voeren’. Op het moment van voeren gaat een alarm af. Dit is meer bedoeld voor de veiligheid van de mensen die in de stal zijn, zodat ze aan de kant gaan. Mocht er een paard of pony voor de voerrobot gaan staan, dan stopt de robot vanzelf. Aan het begin van de robot kun je bovenin drie voordroogkuil balen plaatsen. De robot voert een bepaald aantal kilo’s dat staat ingesteld voor het aantal paarden. Dat wordt weer verdeeld over de dag. Dat wordt allemaal uitgerekend door de robot. Je kunt de robot zelf instellen op bepaalde tijden. De paarden zijn hier ook helemaal mee vertrouwd. Je merkt gelijk aan de paarden als de robot het niet doet, ze beginnen dan allemaal te hinniken.
Het scheelt een hoop werk en voor de paarden is het fijn dat ze om de drie uur voer krijgen. Ook in de nacht, dus koliek heb je nauwelijks. Je merkt eigenlijk pas hoeveel werk het scheelt als de voerrobot het niet doet. Vroeger deden we het met de tractor en dan de balen verdelen. Dan heb je het nadeel dat dikkere paarden, steeds dikker kunnen worden. Nu is die kans minder groot omdat je kleinere hoeveelheden geeft per keer. We hebben ook een deel van de voerbak iets lager gemaakt, zodat daar de kleinere pony’s kunnen eten. De bak moet hoog genoeg zijn dat de paarden er niet in gaan staan en laag genoeg zodat de kleinere pony’s erbij kunnen.”
Na een rondleiding over het hele terrein sluit Laila af met: “Mensen zijn altijd verbaast dat we met een paar mensen zijn voor 60 paarden. Door alle technieken houden we zelfs nog een beetje tijd voor onszelf over. Wie had dat gedacht op een hippisch bedrijf.”