Ruitersportcentrum Zutphen: “Iedereen op de weegschaal”
Ruitergewicht is een gevoelig onderwerp, weet Irene Dijkhuijsen. De eigenaresse van Ruitersportcentrum Zutphen maakte in 2018 de keuze om de manegeruiters te gaan wegen, omdat ze te zware ruiters niet meer kon rijmen met het welzijn van haar paarden. Het kostte haar een paar klanten, maar dat weerhoudt haar er niet van om vierkant achter haar eigen beleid te blijven staan: “Uiteindelijk krijg je er het publiek voor terug dat je graag wilt hebben.”
Bijna iedere manege-eigenaar worstelt ermee: ruiters die te zwaar zijn. De gemiddelde Nederlander wordt steeds zwaarder en daarmee de gemiddelde ruiter ook. En dat in een tijd waarin dierenwelzijn meer dan ooit onder een vergrootglas ligt. Er zijn geen exacte cijfers beschikbaar, maar het onderwerp ruitergewicht leeft bij ondernemers. Steeds meer ondernemers vragen zich af hoe ze een gewichtsgrens op een verantwoorde manier kunnen doorvoeren in hun bedrijf. Ruitersportcentrum Zupthen hanteert sinds 2018 een maximaal gewicht van 90 kilo voor gevorderde ruiters en 75 kilo voor beginners. Eigenaresse Irene Dijkhuijsen legt uit hoe ze dat aanpakt.
Vervelende situaties
Na een aantal vervelende situaties met ruiters die te zwaar werden, nam Irene een rigoureus besluit: vanaf september 2018 was het maximale ruitergewicht op haar bedrijf 90 kilo. “Na een incident met een jonge ruiter die 20 kilo zwaarder bleek te zijn dan het gewicht dat we afgesproken hadden om bij mij te mogen rijden en een ruiter die door haar ronde bouw zo weinig balans had dat ze van haar paard viel en me aanklaagde, besloot ik om de weegschaal erbij te pakken. Te zware ruiters zijn slecht voor mijn paarden en lopen volgens mij meer risico op ongelukken. Mensen vragen naar hun gewicht vond ik niet betrouwbaar genoeg: niet iedereen blijkt eerlijk te zijn en iemands gewicht correct inschatten is heel lastig. Dus kwam er een jaarlijks weegmoment.”
Iedereen op de weegschaal
Hoe kondig je aan dat je voortaan een maximaal gewicht hanteert op je bedrijf? Dat ging niet van de ene op de andere dag, legt Irene uit: “Voordat we begonnen met wegen, hebben we het eerst aangekondigd op de website, in de nieuwsbrieven en op Facebook. We hebben uitgelegd waarom we een gewichtsgrens hanteren, namelijk het welzijn van de paarden en zeggen er continu bij dat we geen onderscheid maken. Iedereen moet op de weegschaal, ook de jongste ruitertjes van 20 kilo.” Het wegen gebeurt op Ruitersportcentrum Zutphen achter gesloten deuren, in verband met de privacy van de ruiters. Ouders mogen er bij jonge ruiters natuurlijk bij blijven. Alle ruiters worden met rijkleding en cap gewogen, het gewicht wordt opgeslagen en bij het indelen van de lessen afgestemd op de maximale belastbaarheid van de manegedieren.
Maximale gewichten
De FNRS en KNHS hanteren 15-20% van het lichaamsgewicht van het paard als verantwoorde maximale belasting. Alle paarden en pony’s op Ruitersportcentrum Zutphen hebben, gebaseerd op deze formule en de bouw, leeftijd, conditie en eventuele blessures uit het verleden, een maximaal ruitergewicht. Dat varieert van maximaal 35 kilo voor A-pony Bonnie tot 90 kilo voor de grote Breezer. De lijst met de maximale belasting per paard hangt goed zichtbaar in de kantine en staat op de website van de manege.
De lijst met maximale belastbaarheid hangt bij RSC Zutphen in de kantine.
Beginners niet boven de 75 kilo
Omdat grote, brave beginnerspaarden zo zeldzaam zijn, is Irene heel zuinig op het ene beginnerspaard dat ze op dit moment heeft. En dat betekent dat beginnende ruiters maximaal 75 kilo mogen wegen. Irene: “Een ruiter die niet meezit met de beweging is nog eens een extra belasting voor de rug van het paard. Daarom vraag ik iedereen die bij mij komt rijden, al is het maar voor één keertje, naar zijn of haar lengte en gewicht. Dat kleed ik natuurlijk een beetje tactisch in. Ik zeg erbij dat het is om een goede match te maken tussen ruiter en paard, maar te zware ruiters kan ik er op deze manier wel direct uithalen en al bij de poort vriendelijk afwijzen.” En bij twijfel? Dan gaan ze alsnog op de weegschaal.
Afscheid nemen
Irene: “De aankondiging van het wegen heeft me toentertijd een paar klanten gekost. Mensen die zich niet wilden laten wegen, maar ook ruiters die thuis op de weegschaal al zagen dat ze echt te zwaar zijn voor mijn paardenbestand.” Tegelijkertijd zijn er ook ruiters die al jaren op de manege komen en tijdens het weegmoment op of over de 90 kilo uitkomen. Hoe pakt Irene dat aan? “We sturen niemand gelijk weg en bij ervaren ruiters valt er wel te praten over een paar kilo te veel. We leggen nogmaals uit dat we een gewichtsgrens hanteren en dat ze moeten proberen om onder de 90 kilo te komen en te blijven. Maar wanneer ze écht te zwaar zijn en lengte en gewicht zijn niet meer in verhouding, dan nemen we met alle respect afscheid van elkaar.”
Consequent beleid
Irene en haar team staan allemaal vierkant achter het beleid. “We brengen het zelfverzekerd en staan achter ons eigen beleid en regels. Als het om ruitergewicht gaat, maar ook omtrent alle andere zaken waar je als manege-eigenaar mee te maken krijgt. Van lessen inhalen tot kijkende ouders langs de bakrand. We hebben daar heel duidelijke regels over en gaan daar niet over in discussie. Dat zorgt voor duidelijkheid. En dat zal niet iedereen aanspreken, maar dat is dan maar zo. Ik krijg er de klanten voor terug die goed bij mijn bedrijf passen.”