Antoinette Diks: “De FNRS Ruiteropleiding is ontwikkeld om de manegeruiter een eigen platform te geven. En dat is gelukt!”

Antoinette Diks, bedrijfsleider van Manege Hillegersberg, stond aan de wieg van de ruiteropleiding. Een belangrijk stukje geschiedenis in 90 jaar FNRS. Ze vertelt enthousiast over hoe zij die tijd beleefd heeft en waarom de ruiteropleiding er moest komen: “Elke FNRS-ondernemer en ook veel manegeruiters zijn bekend met de ruiteropleiding. Denk aan de F-proeven, die speciaal ontwikkeld zijn voor de manegeruiter, een ruiter zonder eigen paard of pony. Deze proeven leggen de nadruk op de ruiter en pas in een later stadium ook op de combinatie. Dat vergt een andere kijk en dus een ander soort jury. Dat was nieuw.”

Antoinette Diks

Waarom een eigen ruiteropleiding?

De manegeruiter was en is voor veel ondernemers erg belangrijk. Voordat de ruiteropleiding ontwikkeld werd was er geen gestructureerde opleiding voor hen. Maar daar was wel behoefte aan: “Veel ruiters beginnen met rijden op manegebedrijven, de kweekvijvers van onze sport. Het is daarom belangrijk dat juist daar een gestructureerde ruiteropleiding is met het oog op de toekomst. Hoe leren wij ruiters veilig en plezierig samenwerken (= werkwoord dus) met een paard of pony? Als wij dat niet goed doen, dan is er misschien geen toekomst meer voor de paardensporter in ons land.”

“Maar het moest ook een opleiding zijn zonder een hoog wedstrijdelement.” Dat betekende dat er binnen de ruiteropleiding een aantal dingen anders waren dan bij bijvoorbeeld de KNHS-proeven. “Zo had je het diploma rijden waarbij de ruiter ook een stukje theorie moest beheersen over hoe je een paard moet benaderen bijvoorbeeld, promotiepunten werden winstpunten genoemd, je kon niet “zakken” en de prijsuitreiking begon niet met het opnoemen van de ruiters met het laagst puntenaantal. Op veel bedrijven had iedereen prijs.”

“De ruiteropleiding moest de ruiter stap voor stap opleiden, zowel praktijkgericht als theoriegericht. Dat kost tijd en wij ondernemers nemen die tijd. Daardoor blijft een ruiter langer verbonden aan een manegebedrijf en krijgt een manege steeds betere ruiters. Als gevolg daarvan worden manegepaarden beter gereden en kunnen zij ook als echte leermeesters op hun beurt weer nieuwe ruiters het vak leren. Een win-win situatie dus.”

Wie weet zijn dit de Anky's van de toekomst. Zij moeten goed opgeleid worden.

Commissie FNRS Ruiterpaspoort

Vanuit de behoefte van een gestructureerde opleiding nam een groep FNRS-ondernemers het initiatief om hiermee aan de slag te gaan. Zij hebben de opleiding ook als eerste op hun manegebedrijven geprobeerd. Antoinette was onderdeel van deze groep ondernemers: “En zo ontstond de Commissie FNRS Ruiterpaspoort. Pin me niet vast op de details, want het is alweer lang geleden. Een klein aantal FNRS-ondernemers ging enthousiast aan de slag met het ontwikkelen van een ruiteropleiding voor de manegeruiter. Dit is allemaal in gang gezet door onder andere Ed van Delden, Hans Burik, Ron van Eerden, Dik Doldersum en Antoinette Diks, iets later aangevuld door Floris Brink en Wilfred Franken. Deze pioniers stonden aan de wieg van onder andere de bekende F-proeven, S-proeven, Vaardigheidsproeven, Certificaat Buitenrijden en nog veel meer. Het FNRS Ruiterpaspoort was het document dat iedere ruiter kreeg om alle vorderingen in bij te houden. Met het Ruiterpaspoort kon de ruiter laten zien dat zij F-proeven gereden had en bijvoorbeeld F6 behaald had. Dan wist de ondernemer precies wat de ruiter kon. Het gaf landelijk structuur.”

Eigen podium voor de manegeruiter

Veel FNRS-ondernemers waren direct enthousiast over de opleiding. Wanneer ze ermee wilden starten konden zij bij de FNRS aankloppen. Er kwam dan een accountmanager langs om uit te leggen wat de ruiteropleiding in hield en hoe ze ermee konden starten. De producten waren kant en klaar zodat de ondernemer, natuurlijk met ruimte voor eigen invulling, makkelijk kon beginnen met de opleiding: “De FNRS Ruiteropleiding heeft de manegeruiter een eigen identiteit gegeven en een eigen plek naast de wedstrijdruiter met een eigen paard of pony. Veel FNRS-ondernemers hebben deze opleiding omarmd en mede door hun is het ook een landelijk succes geworden. De FNRS Ruiteropleiding stond als een huis! Er kwamen landelijke competities zoals de zitcompetitie en springcompetitie die hun (halve)finales verreden op Horse Event, het grootste paardenevenement in Nederland. En niet te vergeten het carrousel rijden, een teamsport op muziek met een Nederlands Kampioenschap.”

“Stel je eens voor: je hebt geen eigen pony, bent 11 jaar, je rijdt met veel plezier een keer per week een les op manegepony’s, een carrouselles. Dan bestaat de kans dat jij op en podium komt te staan, je een gouden medaille krijgt omgehangen en ze daarna de Nederlandse vlag hijsen en je het Wilhelmus mee kunt zingen… WAUW!”

Carrousellessen als onderdeel van de ruitersopleiding. Wie weet wordt je wel kampioen!

Kwaliteit staat hoog in het vaandel

De ruiteropleiding staat als een huis, maar moet wel met de tijd mee blijven gaan. Door de tijd heen worden er nieuwe onderzoeken gedaan en komen we tot nieuwe inzichten. Antoinette vertelt dat het belangrijk is dat de kwaliteit gewaarborgd blijft, naar nieuwe onderzoeken serieus nemen en flexibel blijven met de opleiding “Alles valt of staat met kwaliteit. Kwaliteit in de vorm van het waarborgen van veiligheid. Kwaliteit in het door ontwikkelen n.a.v. de laatste nieuwe ontwikkelingen in onze sport. EN ook de ruiters opleiden met de kwaliteiten die ze nodig hebben om verder te gaan in het vak.”

“Zo ontstond de MMI (Medewerker Manege Instructeur), een instructeursopleiding gegeven op een manege door niet één, maar twee docenten die elkaar versterkten. Daarnaast werden er jaarlijkse bijeenkomsten voor instructeurs, ondernemers en juryleden georganiseerd. Maar ook werden er eigen opleidingsboeken, geschreven door mensen met veel kennis van de manegewereld, toegespitst op de ruiters.”

De eerste boeken die nog steeds ten grond slag liggen aan de ruiteropleiding.                       Terugkomdag voor instructeurs

CV Antoinette Diks

Deurne, Instructeur/Bedrijfsleider

STOAS Hoger Agrarisch Pedagogisch Onderwijs, Ingenieur

2020 HIP Instructeur/Docent van het jaar

Sinds 1992 Bedrijfsleider van Manege Hillegersberg, samen met haar man Rob Diks

Huidig Nederlands Kampioen Carrouselrijden