Duindigt: waar mooie herinneringen en sterke verhalen ontstonden
Ed van Delden reed meerdere malen mee met dit bijzondere concours: “Zo’n 30 jaar geleden werden er jaarlijks, speciaal voor manege-instructeurs, draverijkoersen op de sulky op renbaan Duindigt georganiseerd. Dit jaarlijkse evenement werd mede georganiseerd door de heer Bossché omdat hij verschillende renpaarden op Duindigt had lopen en praktisch iedereen daar kende. Verschillende keren konden er zelfs 2 koersen op een dag gereden worden omdat er genoeg paarden beschikbaar werden gesteld. De FNRS instructeurs werden vaak door de eigenaren en trainers gecomplimenteerd voor het deskundig laten verlopen van de koers. Dit waren hele leuke en sfeervolle dagen met enorm veel supporters, compleet met spandoeken en die speciale shirts hadden gemaakt voor deze dag.
Ikzelf heb hele mooie herinneringen aan deze koersen, waarvan de eerste toch echt de leukste was. Het paard Yoni W. was van een hoefsmid uit Brabant en schatte zijn paard in dit veld niet erg hoog in qua kanshebber voor de overwinning. Maar ik deed niet aan tactisch rijden zodat je wat over had voor de eindsprint en daar voelden mijn paarden zich uitstekend bij. Ik liet de paarden goed aan het bit komen en dan in hun eigen koerstempo en ritme proberend uit het gedrang te blijven zodat je niet snel opgesloten zou komen te zitten, want dan moest je het tempo weer aanpassen.
Daardoor kon het gebeuren dat in het tweede jaar Victory Dream in een keer vanaf kop naar de finish liep en de favorieten achter zich liet. In het vierde jaar lag ik, aan de overzijde voor de laatste bocht, een straat lengte voor en dat vond de daar aanwezige trainer niet goed en riep dat het rustiger moest, helaas ik kreeg hem daarna niet meer aan het bit. De laatste keer in 2003 kreeg ik op het allerlaatste moment van de trainer een paard toegewezen genaamd Nero Buitenzorg met de opdracht al vanaf het voorwerk hem goed stevig los te werken. We begonnen met een slechte start positie en iedereen dacht dat wordt niks, maar met bochten drie dik en de laatste zelfs vier dik, liep hij als eerste over de streep. Humor was wel dat bij een van die koersdagen een fijne collega achter op zijn rug had staan tijdens het defilé ‘follow the leader’ en dan wel uiteindelijk als laatste over de streep te komen.
Terugkomend op de eerste koers was het leuk dat, toen een paar oudgedienden op de tribune van mijn vele meegereisde klanten, hoorden op welk paard ze gewed hadden hun reactie was dat ze hun geld beter in de sloot konden gooien dan wedden op ‘mijn’ paard. Mijn klanten hebben daar natuurlijk wel op gewed en wel allemaal 5 gulden winnend op Yoni W wat voor iedereen uiteindelijk 514 gulden winst opleverde. Ik zelf had nog meer geluk want ik had mijn collega’s goed ingeschat en won dus ook nog het koppel spel en later bleek dat ook de trio uitbetaling voor mij was, daarmee was het feest compleet.”